سلام
این چند روز خیلی خسته شدم خوب دیگه دندم نرم میخواستی نری سربازی (البته خستگیش جای خود داره ولی خوبه!؟!؟)

یه عکس ...!!!


جمله سوخته (وحید ضیایی)

با همه گرسنگی قافیه بازیم هنوز

ساربان رفته و در فکر جحازیم هنوز

بت پرستیم ولی رو به حجازیم هنوز

عمر آخر شد و در سوز و گدازیم هنوز

سنگسار شب تاریک و درازیم هنوز

شبهه خواران ستم پیشه وفا بشکستند

رهزنان دل و دین , دست حقیقت بستند

گر نه بر شیوه ی حق , از ره ناحق رستند

بلبلان , همره مرغان مهاجر رفتند

ما بر آنیم که با خارب بسازیم هنوز

عاشقان قبض شده , مسخ شده , دلسردند

سر بدارند که در طعنه ی هر نامردند

حجله آراسته از خنجر و خون و دردند

نو عروسان به دونان عشوه به دونان کردند

چشم بد دور که دلبسته ی نازیم هنوز

رفت تاراج دل آنکه محبت اندوخت

چشم در چشم چنین مردم بی ایمان دوخت

گرگ ما گله دری از سگ چوپان آموخت

برق غیرت دل شمع و پر پروانه بسوخت

چشم بستیم که در راز و نیازیم هنوز

سنگدل بد گهران بی هنران هم دردند

نو گلان سیلی سختی ز زمستان خوردند

پریان دشنه به دل در تب دریا مردند

رهزنان آینه از خانه ی ایمان بردند

خو شدلانیم که مشغول نمازیم هنوز

مستی از چشم جدائی نکند پس چه کند؟

عاشق از خویش رهایی نکند پس چه کند ؟

اشک در چهره خدایی نکند پس چه کند ؟

کرکس ار میل همایی نکند پس چه کند ؟

ما که از کاه خسان کوه بسازیم هنوز

نازنین شیوه به جز شیوه ی چشمان تو نیست

غزلی جز غزل عشق به دیوان تو نیست

رقم مهر و وفا بر سر پیمان تو نیست

درد این غم بتر از غصه ی هجران تو نیست

عاشقانیم ... بسوزیم و بسازیم هنوز

و در اخر اینکه...

میخواستم بگویم دوستت دارم که انها امدند مثل سکسکه ای در میان یک اواز

تا بعد
یا حق